dinsdag 22 maart 2011
Joost Zwagerman
dat ik je zag en dat ik zag hoe jij
naar mij te kijken zoals ik naar jou
en dat ik hoe dat heet zo steels,
zo en passant en ook zijdelijks –
dat ik je net zo lang bekeek tot ik
naar je staarde en dat ik staren bleef.
Ik zag je toen en wist in te zien
dat in mijn leven zoveel is gezien
zonder dat ik het ooit eerder zag:
dat kijken zoveel liefs vermag.
Waarom is het - Hans Andreus
een razende en gevlekte zon,
een blauwe maan komend uit een witte zee,
een omgekeerde wereld, een uiteenvallend woord,
een angst en een sprong in het licht van de nacht?
Het is waar dat ik zoveel mensen
die vrouwen waren liefste heb genoemd.
Het is waar dat ik mijn ogen steeds dicht wou doen,
niet wou denken, nooit meer denken,
maar wilde proberen de zwaartekracht met een nieuw en scherend soort vliegen
na het diepste en zwartste punt -
belachelijk te maken. Maar waarom, waarom
is het dat liefde zo is; een tekort in de wereld,
een te veel in de lucht, in de stemmen der goden
wanneer zijn zingen en slechts gelukkig zijn?
Liefde is geen geluk. Is een poging
tot vallen, zwemmen, vliegen, onwaarschijnlijk stilstaan .
De mensen leven met de poppetjes van hun angst
en noemen dat liefde. Maar liefde is
anders, is een bestaan dat verandert,
dat door lagen van nacht en van licht
daalt of stijgt naar het langzaamste muziekmaken van de tijd,
ten laatste zonder muziek, ten laatste zonder tijd
en zonder dit menselijk begin:
te zien naar de liefste en de oude woorden te spreken,
die dan misschien alleen kleine ballonnen van licht zijn.
Hans Andreus - Ik heb je liever
al zegt men ook dat het niet kan
en al kan het ook niet.
Ik heb je liever dan vrolijkheid of regen,
liever dan de stilte van drie uur
in de rustig in- en uitademende nacht.
De meeuwen scheren overdag met hun vleugels
langs de blonde warme lucht.
De wilde bloemen staan te lachen
in het warme bad van de zon.
De zon danst zijn toch maar kleine rol
met zoveel overgave dat het heel
stil wordt, hier, in dit deel van het heelal.
Ik heb je liever dan brood,
al zegt men ook dat het niet kan
en al kan het ook niet.
Liever dan vrolijkheid of regen,
liever nog dan ik heb je lief.
maandag 21 maart 2011
EIGEN WERK





Ik heb vandaag samen met twee studenten van het AMFI een editorial gemaakt. Hier zijn alvast een aantal beelden. Het idee was een tea party te maken, een tea party met enkel een partyganger. Een mooi, jonge en nette jongen, niet erg sociaal, en lichtelijk eenzaam.
Enkele interessante qoutes over transhumanisten/ het transhumanisme
"Transhumanisme wordt door sceptici beschouwd als de diepgewortelde behoefte van de mens, en ook de wetenschappelijk georiënteerde en materialistische mens, om toch het paradijs te scheppen met behulp van supertechnologie waarbij de mens boven zijn grenzen uitstijgt en zichzelf tot God transformeert."
Documentaire THE AGE OF TRANSITIONS
onsterfelijkheid door wetenschap (TRANSHUMANISME)

Transhumanisme is de filosofie die het gebruik van de technologie verdedigt ten behoeve van de overwinning van onze biologische tekortkomingen en de transformatie van het menselijk bestaan.
De snelle groei van de technologische ontwikkeling opent het uitzicht op revolutionaire ontwikkelingen zoals bovenmenselijke kunstmatige intelligente en moleculaire nanotechnologie.
Tot de vooruitzichten behoren ook; herontwerp van onze lustcentra zodat we een rijkere verscheidenheid aan emoties, levenslag geluk en dagelijkse piekervaringen kunnen beleven; het stopzetten van de veroudering; de afschaffing van ziekten; en misschien de geleidelijke vervanging van het menselijke lichaam door synthetische onderdelen en computers.
De transhumanist vindt dat hij zelf verantwoordelijk is voor het slagen van zijn eigen leven en is voorstander van een open en volledig vrije maatschappij gebaseerd op eigen verantwoordelijkheid.
Ik vind dit onderwerp zo interessant omdat mensen altijd bezig zijn geweest met het ‘verbeteren’ van zichzelf, of de droom hebben gehad om onsterfelijk te zijn.
De verwezenlijking van deze dromen komt steeds meer dichtbij, de technologie is nog nooit op zo een hoogtepunt geweest, we kunnen nu dingen die honderd jaar terug nog ondenkbaar waren. Dit is de eeuw van de technologische ontwikkeling en het is toch ‘eng’ dat deze nieuwe, onbekende, technologische, computer wereld ons steeds meer overmeesterd. Hoelang zal het duren voordat we echt ons lichaam zullen vervangen voor synthetische onderdelen en computers?
Ik wil dit idee graag verbeelden in een modeserie.
Eigen werk





Deze serie is vrij werk, ik heb samengewerkt met Therese, een studente van de AMFI.
DIG!
Film Dig! (2004) is een documentaire geregisseerd door Ondi Timoner. Het is een film over twee Amerikaanse rock bands the Brian Jonestown Massacre en the Dandy Warhols, en de vriendschap maar ook de rivaliteit tussen de twee oprichters Anton Newcombe en Courtney Taylor
Anton: That would depend on the context of your question. If I was speaking to a doctor, for instance, and describing a medical condition, I would surely want to be understood. On the other hand, if I was creating a secret code, depending on the situation, then I would hope that certain people would not understand anything.
Ramses Shaffy - Ik drink
http://www.youtube.com/watch?v=gmvkHLu_KZg
Optreden ik drink - Ramses Shaffy
Ik drink Doe het licht alvast maar uit Ga naar boven toe en sluit Je ogen toe en slaap Ik blijf beneden en verzink In mijn verleden en ik drink Op wat ooit was... Ja, ik beloof je niet te veel Ik hou van je en slaap nu maar Ik drink op elke vrouw die mij niet mag Op ieder kind dat ik niet had En jij die mij zo lang bezat Ik drink op ieder huis dat ik verliet Op elke vriend die mij verried En jij die mij toch binnenliet Toen die nacht Vlak voor de bioscoop Het regende en goot Langs de stille gracht Ik voer daar in mijn boot En toen heel onverwacht Stond jij daar stil en lachte En ik zie nog je mond Je lippen waren rond Je rode lippen rond Ik drink Gelukkig word ik niet gauw dronken Slaap... ik zie de jaren lonken Vannacht schrijf ik een boek Ik zie de beelden die ik zoek Je krijgt pas laat een overwicht Pas tegen 't vallen van de nacht Het einde van het licht Slaap maar, wees alleen Slaap maar door mijn leven heen Ik drink op elke ongeschreven brief Op elke schoft, elk negatief Op elk vergeefs 'ik heb je lief' Ik drink op de gedachte die ik had Op de gevolgen die 'k vergat En jij die mij verdedigd had Toen die dag Waarop jij zacht in dat café Vroeg: Mag ik met je mee En ik die niets verstond Ik was wat in de war Mijn ogen stonden star Maar jij keek daar doorheen En jij begreep meteen Daar zit iemand alleen Ik drink op het gevecht van jou en mij Op het gevloek en het gevrij En op het keren van het tij Ik drink op elke dag die is geweest Op elke lach op ieder feest En jij die toevallig leest Ik drink op elke vrouw die mij niet zag Op ieder kind dat ik niet had En jij die mij toch wel bezat En jij die mij maar niet vergat..